Mrozin

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi mrozin z miasteczka Rzeszów. Mam przejechane 5247.00 kilometrów w tym 987.00 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 20.48 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 21601 metrów.
Więcej o mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(15)

Moje rowery

Rincon 6994 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w miesiącu

Sierpień, 2012

Dystans całkowity:	159.00 km (w terenie 28.00 km; 17.61%)
Czas w ruchu:	06:53
Średnia prędkość:	23.10 km/h
Maksymalna prędkość:	56.00 km/h
Suma podjazdów:	1690 m
Liczba aktywności:	2
Średnio na aktywność:	79.50 km i 3h 26m
Więcej statystyk

DST 108.00km
Teren 16.00km
Czas 04:45
V_AVG 22.74km/h
V_MAX 56.00km/h
Temperatura 20.0°C
Podjazdy 1140m
Sprzęt Rincon
Aktywność Jazda na rowerze

Połoninki Arłamowskie

Czwartek, 16 sierpnia 2012 · dodano: 20.08.2012 | Komentarze 3

O Połoninkach Arłamowskich myślałem od dłuższego. Cel zrealizowałem pewnego sierpniowego, pochmurnego popołudnia. Licząc, że słońce rozgoni poranne chmury z Dubiecka wyruszyłem nieśpiesznie, ok. 10. Pierwsze 12 km przez Babicę do Krzywczy z wiatrem, przeleciało jak mrugnięcie okiem. Przeprawa promem przez San do Chyrzyny, dalej wzdłuż rzeki do Olszan. Skręt na Brylińce i kilkukilometrowy podjazd lasem na Gruszową. Przerwa i znane mi już dobrze widoczki na Kopystańkę i Kalwarię Pacławską. Zjazd do Huwnik, następnie Makowa i ostatnie 11 km do Arłamowa. Bardzo mozolny, dłużący się niemiłosiernie odcinek. Wąski asfalt, las i stopniowo, cały czas lekko w górę. Ostatnie 2 km to już mocny podjazd, prowadzący na Przełęcz pod Suchym Obyczem. Pod Połoninki doprowadziła mnie szutrowa droga, oznaczona zakazem wjazdu. Na same Połoninki wjazd gruntówką.
Chwila refleksji, gdzie to mnie dziś przygoniło. Straszne odludzie! Bliskość ukraińskiej granicy, mocny wiatr oraz przewalające się granatowe chmury potęgowały we mnie dziwne uczucie, jakby lęk wymieszany z ekscytacją. Po zjeździe z Połowinek zdecydowałem, że nie wracam na przełęcz, tylko pociągnę dalej szutrem w kierunku granicy przez dawną wieś Arłamów i Kwaszenina. Nie będę się rozpisywał jakie odczucia towarzyszyły mi przez następne kilkadziesiąt minut jazdy. Generalnie wyjazd na asfalt i widok znaków drogowych ucieszyły mnie jak zimne piwo. Kwaszenina przejechana, więcej pchać się tam nie będę. Po analizie mapy zdecydowałem się na podjazd w kierunku Przełęczy Wycowskiej. Następnie zjazd do Grąziowej, przerwa na sztangla z serem i pomidorem. Zaczęło się przejaśniać. Ruszyłem dalej. Z kilku możliwości dotarcia do Birczy wybrałem podjazd prowadzący przez pas startowy dawnego lotniska w Krajnej. Następnie zjazd do Birczy i ostatnie, wielokrotnie jeżdżone, 20 km doliną Sanu, przez Iskań do Dubiecka. Najdłuższa trasa tego roku, sporo podjazdów, cudne ale i osobliwe miejsca, niezłe tempo – to tak w ramach podsumowania;)

Gruszowa, przed zjazdem do Huwnik © mrozin

widoczek z Gruszowej © mrozin

w kierunku Połoninek © mrozin

na odludziu ciemne chmury relaksują niczym tajski masaż © mrozin

na grzbiecie Połoninek © mrozin

w oddali majaczą bieszczadzkie Połoniny © mrozin

zjazd w kierunku Kwaszeniny © mrozin

Przeł. Wecowska, w prawo zjazd do Grąziowej © mrozin

stary sad w Grąziowej, czas na pomidora © mrozin

końcówka podjazdu do lotniska © mrozin

pas startowy w Krajnej koło Birczy © mrozin

mapka:

Kategoria Arłamów

DST 51.00km
Teren 12.00km
Czas 02:08
V_AVG 23.91km/h
Temperatura 19.0°C
Podjazdy 550m
Sprzęt Rincon
Aktywność Jazda na rowerze

Krępak

Niedziela, 12 sierpnia 2012 · dodano: 13.08.2012 | Komentarze 5

Krępak. Zawsze zastanawiało mnie skąd taka nazwa dla rezerwatu przyrody. Dla mnie Krępak to coś na styku Pędraka, Pokraka i podobnych jestestw. A może skrępowany Pokrak? Muszę jeszcze raz obejrzeć Pulp Fiction.
Wracając do wyjazdu. Dojazdówka przez Iskań do Huty, tu pierwsze chopki i kilkukilometrowy podjazd w kierunku przekaźnika usytuowanego w pobliżu Smyczala. Stamtąd zjazd do Korzeńca. Teraz serpentyny w kierunku Przemyśla prowadzące do Krępaka. Następnie zjazd w szutrówkę i ponad 10 km zjazdu leśną drogą przebiegającą w pobliżu Panieńskiego Czuba (508m.). Powrót jak zawsze przez most w Iskani. Momentami kropiło, ale na poważnie rozlało się kilka minut po moim powrocie.

Trasa:

Kategoria Krępak